Doom – wal diabła w mordę
Jul 09
Po ukończeniu ostatniego dodatku do Wiedźmina (o którym być może napiszę, ale to gra firmy, dla której pracuję, więc tekst może być opacznie zrozumiany) uznałem, że potrzebuję czegoś znacznie prostszego i szybszego. Wybór padł na (wciąż chyba jeszcze przecenionego, w sensie oczywiście monetarnym) Dooma od Bethesdy. Nie miałem wielkich oczekiwań wobec tego tytułu poza tym,...
Inside – siedzi mi w środku
Jul 04
Dzięki uprzejmości firmy Playdead (autorów Limbo) miałem okazję zagrać w Inside, grę, nad którą autorzy ci pracowali przez sześć ostatnich lat, oczywiście robiąc sobie przerwy na portowanie Limbo na wszystkie możliwe platformy świata. Tak, wiem, że nad portowaniem siedzi zwykle inny zespół niż nad nowym tytułem, ale nie mogłem się powstrzymać. W każdym razie dali mi swoją...
Gwent: The Witcher Card Game
Jun 14
Dzisiaj wreszcie mogę powiedzieć, czemu mam mało czasu na pisanie bloga – CD Projekt Red na konferencji Microsoftu zapowiedział Gwent: The Witcher Card Game (lub też Gwint: Wiedźmińska Gra Karciana, jeśli ktoś woli), czyli tytuł, nad którym w tejże firmie pracuję 🙂 Wszystkie dostępne informacje zamieściliśmy na playgwent.com, tam również zachęcam do zapisania się na...
Quantum Break – przemyślenia po skończeniu
May 23
Po dłuższej chwili przerwy udało mi się skończyć Quantum Break. Wiele o grze napisałem w pierwszych wrażeniach dobry miesiąc temu, ale teraz, gdy już pył po napisach końcowych opadł, gotów jestem do podsumowania. Quantum Break to dobra gra. Ma w sobie naprawdę fajne pomysły, olbrzymi budżet, interesujące mechaniki i potrafi nieźle przykuć do konsoli. Cierpi jednak na syndrom...
The Banner Saga – najsmutniejsza gra na świecie
May 20
Ponieważ latam dużo i daleko, miałem potrzebę zainstalowania na iPadzie gry, która pochłonie mnie na większą część lotu nad Syberią. Wybór padł na The Banner Saga, które chciałem już parę razy kupić w różnych promocjach, ale potem promocje się kończyły, a ja o Sadze zapominałem. W związku z premierą drugiej części postanowiłem jednak spróbować wreszcie pograć w...
Quantum Break – pierwsze wrażenia
Apr 14
Jestem wielkim miłośnikiem seriali, na tyle wielkim, że niedługo prawdopodobnie zacznę pisać na tym blogu o serialach, które warto oglądać, a odkryłem tego prawdziwą kopalnię na Netflixie. Mówię o tym, bo ku mojemu zdziwieniu (nie interesowałem się Quantum Break wcześniej) tytuł ten zawiera pełnoprawny serial telewizyjny. Nienajwyższych może lotów, ale dwudziestominutowe...
Assassin’s Creed: Syndicate – recenzja
Apr 08
Siedziałem cicho, bo pracy dużo, ale wbrew pozorom ciągle gram i to wcale nie gram mało. Po dość mocno zniechęcającym Assassin’s Creed: Unity nie chciałem brać się za kolejną część serii, ale sentyment przeważył i z dużą ostrożnością postanowiłem zainwestować trochę czasu w Assassin’s Creed: Syndicate. I znienacka okazało się, że to druga najlepsza część...
The Division – symulator grindu
Mar 14
Po parunastu godzinach gry dotarłem do 24 poziomu rozwoju postaci w The Division, jak również do 14 lub 15 rangi multiplayerowej. Brnę obecnie w stronę endgame’u, który zaczyna się na 30 poziomie i rzekomo dość mocno zmienia obraz gry, która niestety w obecnej chwili ? być może po zbyt długim weekendowym maratonie – wydaje mi się najlepszym w historii symulatorem...
Unravel – prawie recenzja
Feb 23
Od czasu, gdy pojawił się pierwszy zwiastun Unravel (pisałem o nim tutaj) wiedziałem, że będę chciał zagrać w tę grę niezależnie od tego, czy będzie dobra, czy zła. Bajkowy świat, ludzik z włóczki (nazywa się Yarny) i całkiem sprytnie wymyślona mechanika (plus oczywiście ten niezwykle speszony człowiek, który grę prezentował) sprawiły, że czekałem na Unravela. Obecnie...
Ostatnie komentarze: